سفر سودی ندارد، من پرستویی گرفتارم
نه با تور و قفس، با تار گیسویی گرفتارم

کسی حرف مرا باور نخواهد کرد اگر روزی
بگویم شیرم و در چنگ آهویی گرفتارم

سرِمویی کسی هرگز پریشانم نکرد اما
ببین حالا چه آسان با سر مویی گرفتارم

منم شاهی که ماتش کرده‌اند و خوب می‌دانم
قدم بردارم از این خانه به هر سویی گرفتارم

شبیه کشتی بی‌لنگری بازیچه‌ی موجم
چنان بدخوابم و هر شب به پهلویی گرفتارم

منی که خون بت‌های زیادی بر تبر دارم

ببین فرزند، حالا کرده چاقویی گرفتارم

حسین زحمتکش

 تک درخت