حرف منّت نیست اما صد برابر پس گرفت...

سه شنبه 2 آبان 1396 ساعت | بازديد : 493 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

جان پس از عمری دویدن لحظه ای آسوده بود

عقل سرپیچیده بود از آنچه دل فرموده بود

عقل با دل رو به رو شد صبح دلتنگی بخیر

عقل برمی گشت راهی را که دل پیموده بود

عقل کامل بود، فاخر بود، حرف تازه داشت

دل پریشان بود، دل خون بود، دل فرسوده بود

عقل منطق داشت، حرفش را به کرسی می نشاند

دل سراسر دست و پا می زد، ولی بیهوده بود

حرف منّت نیست اما صد برابر پس گرفت

گردش دنیا اگر چیزی به ما افزوده بود

من کی ام؟! باغی که چون با عطر عشق آمیختم

هر اناری را که پروردم به خون آلوده بود

ای دل ناباور من دیر فهمیدی که عشق

از همان روز ازل هم جرم نابخشوده بود

فاظل نظری

***

تک درخت

برچسب‌ها: فاظل نظری , عقل , دل , منت , حرف تازه , گردش دنیا , عطر عشق , تک درخت , ,

موضوعات مرتبط: ادبیات (شعر، داستان، حکایت و...) , فاضل نظری , ,

امتياز مطلب : 21

تعداد امتيازدهندگان : 5

مجموع امتياز : 5

مپرس از من چرا در پیله‌ی مهر تو محبوسم

جمعه 2 مهر 1395 ساعت | بازديد : 275 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

همین عقلی که با سنگ حقیقت خانه می‌سازد

زمانی از حقیقت‌های ما افسانه می‌سازد

***

سر مغرور من، با میل دل باید کنار آمد

که عاقل آن کسی باشد که با دیوانه می‌سازد

***

مرنج از بیش و کم چشم از شراب این و آن بردار

که این ساقی به قدر «تشنگی» پیمانه می‌سازد

***

مپرس از من چرا در پیله‌ی مهر تو محبوسم

که عشق از پیله‌های مرده هم پروانه می‌سازد

***

به من گفت ای بیابان گرد غربت! کیستی؟ گفتم:

پرستویی که هر جا می‌نشیند لانه می‌سازد

***

مگو شرط دوام دوستی دوری‌ست، باور کن

همین یک اشتباه از آشنا بیگانه می‌سازد

فاضل نظری

تک درخت

برچسب‌ها: غزل , فاضل نظری , عقل , حقیقت , تک درخت , بیابان گرد , ,

موضوعات مرتبط: ادبیات (شعر، داستان، حکایت و...) , فاضل نظری , ,

امتياز مطلب : 1

تعداد امتيازدهندگان : 1

مجموع امتياز : 1

من پذیرفتم که عشق افسانه است

یک شنبه 28 شهريور 1395 ساعت | بازديد : 292 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

من پذیرفتم شکست خویش را
پندهای عقل دور اندیش را

من پذیرفتم که عشق افسانه است
این دل درد آشنا دیوانه است

می‌روم شاید فراموشت کنم
با فراموشی هم آغوشت کنم

می‌روم از رفتنم دل شاد باش
از عذاب دیدنم آزاد باش

گرچه تو تنهاتراز ما می‌روی
آرزو دارم ولی عاشق شوی

آرزو دارم بفهمی درد را
تلخی برخوردهای سرد را