می گویند منبر را از چوب درخت گردو می‌سازند چون که چوب آن بسیار محکم است و البته سایه و میوه خوبی هم دارد. اما درخت چنار میوه ندارد، سایه آنچنانی هم ندارد و از آن چوبه دار می‌سازند. استاد شهریار ویژگی این دو درخت را در شعر خود این چنین سروده است:

گفت با طعنه منبری به چنار

سرفرازی چه می‌کنی؟ بی بار

نه مگر ننگ هر درختی تو؟

کز شما ساختند چوبه دار

پس بر آشفت آن درخت دلیر

رو به منبر چنین نمود اخطار

گفت گر منبر تو فایده داشت

کـار مردم نمی‌کشید به دار