فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت

دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ

زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

آن طفل که چون پیر ازین قافله درماند

وان پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت

از پیش و پس قافله‌ی عمر میندیش

گه پیشروی پی شد و گه بازپسی رفت

ما همچو خسی بر سر دریای وجودیم

دریاست چه سنجد که بر این موج خسی رفت

رفتی و فراموش شدی از دل دریا

چون ناله‌ی مرغی که ز یاد قفسی رفت

رفتی و غم آمد به سر جای تو ای داد

بیدادگری آمد و فریادرسی رفت

این عمر سبک سایه‌ی ما بسته به آهی است

دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت

هوشنگ ابتهاج

تک درخت

برچسب‌ها: فریاد , عمر جهان , جمع پراکنده , مرگ , طفل , قافله , بانگ جرس , خس , قفس , ناله مرغ , عمر سبک , شمع , ,

موضوعات مرتبط: ادبیات (شعر، داستان، حکایت و...) , هوشنگ ابتهاج , شعرهای عاشقانه و دلتنگی , ,

امتياز مطلب : 0

تعداد امتيازدهندگان : 0

مجموع امتياز : 0

نامه‌ای از کوی یار (غزلی زیبا از شوریده شیرازی)

سه شنبه 16 شهريور 1395 ساعت | بازديد : 281 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

آن پری روی از درم، روزی فراز آید؟ نیاید

من همی‌خواهم که عمر رفته باز آید، نیاید

پیش از آن کایام، در پیچد به هم طومار عمرم

نامه‌ای از کوی یار دلنواز آید؟ نیاید

بر سر من سایه‌ی آن آفتاب افتد؟ نیفتد

در کف من، دامن آن سرو ناز آید؟ نیاید

هیچ از آن سودای آن گیسو نیاید بوی سودی

بوی سودی هیچ از امید دراز آید؟ نیاید

طفل اشکم گفت بر رخ، راز عشقم را به مردم

طفل هرگز در شمار اهل راز آید؟ نیاید

تا نبیند آه من، بر من دلش سوزد؟ نسوزد

سنگ تا آتش نبیند در گداز آید؟ نیاید

عقل آن نیرو ندارد کو به گرد عشق پوید

صعوه هرگز در مصاف شاهباز آید؟ نیاید

این همه سازم به ناسازی دور چرخ و آخر

اختر ناساز من ، با من بساز آید؟ نیاید

عاشق شوریده را در دل نگنجد غیر جانان

در دل محمود جز یاد ایاز آید؟ نیاید

از هوای خطه‌ی ری، وز نهاد مردم وی

بویی از شیراز علیین طراز آید؟ نیاید

برچسب‌ها: شوریده , شیراز , عشق , عاشق , عمر , یار , گیسو , شعر , امید , اشک , طفل , آتش , غزل , ,

موضوعات مرتبط: ادبیات (شعر، داستان، حکایت و...) , , ,

امتياز مطلب : 0

تعداد امتيازدهندگان : 0

مجموع امتياز : 0

دوش در مهتاب ديدم مجلسي از دور مست

دو شنبه 21 تير 1395 ساعت | بازديد : 777 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

دوش   در   مهتاب   ديدم   مجلسي از دور مست
طفل مست و پير مست   و   مطرب    تنبور   مست

ماه   داده آسمان را   جرعه اي   زان    جام     مي
ماه مست و مهر مست و سايه مست و نو ر مست

بوي زان مي چون رسيده     بر   دماغ      بوستان
سبزه مست و آب مست و شاخ مست انگور مست

خورده   رضوان   ساغري   از دست ساقي    الست
عرش مست و فرش مست و خلد مست و حور مست

زان   طرف   بزم   شهانه   از    شراب     نيم   جوش
تاج   مست و تخت مست و قيصر و فغفور مست

صوفيان   جمعي    نشسته   در    مقام        بي خودي
خرقه مست و جُبّه مست و   شبلي و   منصور ، مست

آن   طرف   جمعِ   ملائک،    گشته     ساقي جبرئيل
عرش مست و سدره مست و حشر مست و صور مست

شمس   تبريزي شده   از جرعه اي   مست و خراب
لاجرم   مست است و از   گفتار   خود معذور مست

مولانا

برچسب‌ها: مهتاب , مجلس , مست , طفل , پیر , مطرب , تنبور , ماه , آسمان , مهر , سایه , نور , بو , دماغ , بوستان , شاخ , انگور , سبزه , رضوان , ساغر , ساقی , عرش , فرش , خلد , حور , تاج , تخت , قیصر , صوفیان , خرقه , شبلی , منصور , ملائک , جبرئیل , سدره , حشر , صور , شمس تبریزی , خراب , معذور , مولوی , ,

موضوعات مرتبط: ادبیات (شعر، داستان، حکایت و...) , , ,

امتياز مطلب : 0

تعداد امتيازدهندگان : 0

مجموع امتياز : 0

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 52 صفحه بعد